Δεν έχω δικές μου προσλαμβάνουσες παραστάσεις για το ποιός ήταν ο 1ος και ποιός ο 2ος δρόμος για τον σοσιαλισμό αλλά θυμάμαι ποιός δηλώθηκε ότι ήταν ο 3ος...
Ήταν του Τόνυ Μπλαίρ, «εργατικού» πρωθυπουργού της Βρεττανίας για κάπου 9 χρόνια, του "κολλητού" του Τζώρτζ Μπούς του δεύτερου, του Μπους που τόσο, ακόμα και φατσικά!!!, έμοιαζε με το ηλίθιο μούτρο που έχει ως έμβλημα το περιοδικό «MAD».
Και περιλάμβανε ο «δρόμος» αυτός πολεμικές κυρίως επιχειρήσεις και επιδρομές ανά τον κόσμο, πολέμους από τους οποίους κάποιοι θησαύρισαν ξανά και ξανά και κάτι εκατοντάδες χιλιάδες, αν μή εκατομμύρια, "ανθρωπάκια" σφαγιάστηκαν και πολλά εκατομμύρια βυθίστηκαν στην αθλιότητα.
Έ! λοιπόν, τό πιστεύετε ή όχι... (ποιός σάς χαμπεριάζει άλλωστε;;;) ο 4ος δρόμος, κατά την ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ορολογία, είναι ο δρόμος που χάραξε, χαράζει (και θα χαράξει, αν δεν τόν ξεφορτωθούμε γρήγορα...) ο πρωθυπουργός μας κ. Γιώργος Παπανδρέου!
Έμ! τί πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» θα ήταν, αν δεν χάραζε κι έναν καινούριο δρόμο, δικό του, καταδικό του;;;
Κάτι ...φήμες που κυκλοφορούν, ότι δηλαδή ο δρόμος αυτός δεν είναι ακριβώς δρόμος για τον σοσιαλισμό, αλλά για την απεχθέστατη ζουγκλοειδή κοινωνία των πάμπλουτων που θέλουν να γίνουν ...παμπλουτώτεροι, εμπορευματοποιώντας και εκμεταλλευόμενοι τα πάντα, απορρίψτε τες ως ανυπόστατες.
Αφού τό είπε ο πρωθυπουργός μας σε συνέντευξή του στην Christian Science Monitor, τί λόγος πέφτει σε όποιον άλλον;;;
Εκάς οι άπιστοι!
Ριφθήτωσαν εις την γέενναν του πυρός!
Καίαιαι....
άμα βρεθείτε σε κάνα πανηγύρι αυτές τις μέρες... μπείτε στο χορό!
Πρέπει να χορεύουμε και μόνοι μας! Όχι μόνον στο ...ταψί που μάς χορεύει ο ΓΑΠ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου