«Όλα είναι ανοιχτά!» δήλωσε ο φύρερ Ευτυχώς! Είχα ψώνια να κάνω κυριακάτικα...

Ήθελα από καιρό να κατέβω στο κέντρο της Αθήνας για μερικά ψώνια.
Κυρίως απ' το μαγαζί του εγέρθητου.
Κάτι ρούχα παραλλαγής, τίποτε άρβυλα με γκέτες, καμμιά αμυντική σιδερογροθιά, κάνα αμυντικό στιλετάκι και ίσως και κάνα αμυντικό πτυσσόμενο ροπαλάκι γιατί τα μη πτυσσόμενα είναι ευδιάκριτα, δεν μεταφέρονται εύκολα. Καταλαβαίνει ο άλλος ότι κουβαλάς ρόπαλο και σέ κοιτάζει περίεργα...
Για πυροβόλο όπλο δεν το σκέφτομαι. Εκτός που είναι ακριβά και πάνω από τις οικονομικές μου δυνατότητες, άντε τώρα να τρέχεις σε ψυχιάτρους να σού δώσουν πιστοποιητικό... Άν και άκουσα ότι το μαγαζί έχει τον τρόπο του μ' αυτά. Αρκεί να γραφτείς στην οργάνωση...

Ήθελα να κατέβω αλλ' όμως δεν ευκαιρούσα άλλη μέρα εκτός από Κυριακή. Άδεια για άλλη μέρα δεν μέ έπαιρνε να πάρω, να χάσω μεροκάματο, την σήμερον ημέραν...
Έτσι ανακουφίστηκα όταν άκουσα τον φύρερ να δηλώνει πως όλα είναι ανοιχτά!

Κατέβηκα λοιπόν σήμερα και τί να δώ! Το μαγαζί κλειστό και μιά ταμπέλλα απ' όξω: 

ΚΛΕΙΣΤΟΝ  ΛΟΓΩ  ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ

ΑΙΜΑ  -  ΤΙΜΗ

Καταράστηκα την τύχη μου και θυμήθηκα την παροιμία:
«Κίνησε ο Εβραίος για το παζάρι και έτυχε Σάββατο»...
Εγώ όμως δεν είμαι χριστιανός... Γιατί να μού τύχει Κυριακή;;;